Ergens midden in de herfst werd een spin geboren met de naam 'Joep'.
Zijn moeder is erg zorgzaam over haar kleine spinnetje.
Het is natuurlijk herfst dus ook de tijd voor de regen en stormen dus mama spin neemt Joep overal naartoe.
Mama spin houd Joep zo dicht mogelijk bij haar.
Joep zegt; Ik ben bang mama.
'Lieverd blijf zo dicht mogelijk bij me zodat ik je niet kwijtraakt, wees maar niet bang' zei mama spin.
De wind gaat steeds harder waaien.
Het word steeds moeilijker om bij elkaar te blijven en mama spin verloor de controle over Joep en werd weg geblazen.
Mama, mama,mama!!!! Riep Joep, waar bent u mama?
Moeder spin is een paar meter mee gesleurd met de wind en kwam in de struiken terecht.
Ze ligt op de blaadje beduusd om haar heen te kijken.
Ze heeft last aan 1 van haar 8 pootjes.
"Oh mijn zoonlief ik hoop dat je me gauw vind"zei ze zacht tegen der zelf.
Joep die zich paar meter van zijn moeder bevind gaat zijn moeder zoeken.
Dat is een hele avontuur voor het kleine spin.
Met veel spanningen gaat hij het avontuur aan.
Hij liet zich zakken en eenmaal op de grond zijn aangekomen liep hij de kant uit waar de wind heenging.
Zo kwam hij een libelle tegen en vroeg waar zijn mama kon zijn.
Nou; zei de libelle, ik kan je wel even rondvliegen en kijken waar je mama kan zijn, als je dat wilt?
"Ja graag" zei Joep
Joep klimt op de libelle en ze vliegen rond om te kijken waar de moeder is van Joep.
Maar omdat de moeder van Joep op een blaadje ligt is het vanaf de lucht niet te zien waar ze ligt.
"Sorry Joep"zei de libelle. Dat geeft niet; voegde Joep er aan toe, hopelijk vind ik haar voordat het te laat is!
"Succes Joep!"
Dank u wel libelle.
De avontuur gaat verder.
Na een half uur is hij verdwaald en wijkte steeds meer van zijn moeder af.
De avond valt en hij besloot even rust te nemen tot hij weer verder gaat.
Maar zijn rust was voor korte duur nu er een onweersbui losbarst.
De wind begon weer hard te waaien.
Joep houd zich stevig vast maar gleed van het blaadje en knalde tegen een takje die even verderop staat.
"Auw!!" Riep Joep heel hard.
Zijn moeder hoorde hem schreeuwen en riep zo hard als ze kon zijn naam.
Zijn moeder is erg zorgzaam over haar kleine spinnetje.
Het is natuurlijk herfst dus ook de tijd voor de regen en stormen dus mama spin neemt Joep overal naartoe.
Mama spin houd Joep zo dicht mogelijk bij haar.
Joep zegt; Ik ben bang mama.
'Lieverd blijf zo dicht mogelijk bij me zodat ik je niet kwijtraakt, wees maar niet bang' zei mama spin.
De wind gaat steeds harder waaien.
Het word steeds moeilijker om bij elkaar te blijven en mama spin verloor de controle over Joep en werd weg geblazen.
Mama, mama,mama!!!! Riep Joep, waar bent u mama?
Moeder spin is een paar meter mee gesleurd met de wind en kwam in de struiken terecht.
Ze ligt op de blaadje beduusd om haar heen te kijken.
Ze heeft last aan 1 van haar 8 pootjes.
"Oh mijn zoonlief ik hoop dat je me gauw vind"zei ze zacht tegen der zelf.
Joep die zich paar meter van zijn moeder bevind gaat zijn moeder zoeken.
Dat is een hele avontuur voor het kleine spin.
Met veel spanningen gaat hij het avontuur aan.
Hij liet zich zakken en eenmaal op de grond zijn aangekomen liep hij de kant uit waar de wind heenging.
Zo kwam hij een libelle tegen en vroeg waar zijn mama kon zijn.
Nou; zei de libelle, ik kan je wel even rondvliegen en kijken waar je mama kan zijn, als je dat wilt?
"Ja graag" zei Joep
Joep klimt op de libelle en ze vliegen rond om te kijken waar de moeder is van Joep.
Maar omdat de moeder van Joep op een blaadje ligt is het vanaf de lucht niet te zien waar ze ligt.
"Sorry Joep"zei de libelle. Dat geeft niet; voegde Joep er aan toe, hopelijk vind ik haar voordat het te laat is!
"Succes Joep!"
Dank u wel libelle.
De avontuur gaat verder.
Na een half uur is hij verdwaald en wijkte steeds meer van zijn moeder af.
De avond valt en hij besloot even rust te nemen tot hij weer verder gaat.
Maar zijn rust was voor korte duur nu er een onweersbui losbarst.
De wind begon weer hard te waaien.
Joep houd zich stevig vast maar gleed van het blaadje en knalde tegen een takje die even verderop staat.
"Auw!!" Riep Joep heel hard.
Zijn moeder hoorde hem schreeuwen en riep zo hard als ze kon zijn naam.
Joep keek op en zag zijn moeder hangen aan een takje om naar haar zoon te gaan.
Eenmaal op de grond sloot mama spin haar zoon in haar pootjes waarvan ze 1 mist.
En zo leefde ze hun spinnen leven weer verder op naar een volgende avontuur.
Wat zullen we nu gaan meemaken? Denkt Joep bij zichzelf.
En hij besloot daarover te gaan dromen.
EINDE!
